Hij kon er super chagrijnig van worden. Van mensen die een schilderij aan de muur hingen en vervolgens zeiden: ‘En nu is het kunst.’ Een schilderij, zo betoogde de roemruchte Duitse schilder Martin Kippenberger in 1991, is ontelbaar keer meer dan alleen een geschilderde voorstelling aan een muur. Een schilderij is muur, vloer, plafond, bezoekers die kijken en kopen; een schilderij is een antwoord op een vorig schilderij dat weer reageert op een vorig schilderij dat weer reageert op weer een vorig schilderij – zoveel jaren geleden. Een schilderij maakt dus altijd deel uit van een netwerk.
Het weergeven, in kaart brengen én op z’n kop zetten van dat netwerk, is het streven van Niek Hendrix (1985). Hendrix eigent zich bestaande kunstwerken toe: zowel oude als hedendaagse en zowel schilderijen als foto’s. Hij ontdoet ze van hun kleur en particuliere medium. Zo ontstaan nieuwe werken die gebaseerd zijn op bekende werken van kunstenaars als René Magritte, Melchior D’Hondecoeter, Francisco Zurbarán en Titiaan. Hendrix probeert niet alleen door te dringen tot de werkelijke structuur van meesterwerken en van tot clichés uitgegroeide reproducties, maar hoopt ook de illusoire kracht van de werken te ontraadselen. Door alles in dezelfde grijs-, zwart- en wittonen te schilderen, ontstaat een vreemde gelijkschakeling van waarden. Zurbaráns lieflijke Agnus Dei krijgt zo eenzelfde waarde als een afbeelding van een ontploffende atoombom.
Niek Hendrix verbouwt de begane grond van De Ketelfactory om tot een labyrintisch geheugentheater, met podia waarop – afhankelijk van waar de kijker zich bevindt – de kunst (en de kunstgeschiedenis) zich op volstrekt nieuwe wijze toont.
Niek Hendrix studeerde ondermeer aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht. Hij nam deel aan tal van groepstentoonstellingen in binnen- en buitenland. Naast zijn praktijk als beeldend kunstenaar is hij de oprichter en auteur van de website ‘Lost Painters’ (sinds 2010). Op 6 oktober 2017 heeft hij de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst ontvangen, een aanmoedigingsprijs voor jonge, talentvolle schilders.
distillatie ‘On the shoulders of giants’
Datum: 12 november 2017
Met medewerking van: Roland Groenenboom, Robert Zandvliet, Batia Suter en Roos van Rijswijk
Niek Hendrix heeft een aantal kunstenaars uitgenodigd die door gespreksleider Roland Groenenboom worden bevraagd over hun inspiratiebronnen. Kunstenaars die net als Niek zelf beelden van andere kunstenaars in hun werk betrekken.
videoportret
publicatie
Bij de tentoonstelling is de publicatie ‘Calligram’ verschenen, vormgegeven door Niek Hendrix met teksten van Roos van Rijswijk, inclusief afbeeldingen gemaakt door Hendrix en een engelse vertaling.
bestellen
artikelen
Niek Hendrix – Het Geheugentheater – de Ketelfactory – kunstblijfteenraadsel.nl
Religie is geen taboe meer voor kunstenaars – Sandra Kooke in Trouw
Nieks avonturen in plaatjesland, Bertus Pieters in Villa La Repubblica